از پرسه‌های بچگی

تو کوچه‌های زندگی

خاطرها و قصه ها ، با نامِ تو معنا گرفته

تو ریشه کردی تو دلم

دستِ تو سقفِ رو سرم

تو هستی که این عشق

در من پا گرفته

بی تو کجا سفر کنم

تو وصله ی جون منی

وطن میخوام فدات بشم

تو صاحبِ خون منی

بزار که مرهم بزارم رو زخمای کهنه ی تو

بزار که لالایی بگم دوباره با قصه ی تو

تو قصه‌ای پر ماجرا

من عاشقی بی ادعا

از تو سفر کنم کجا؟

از تو سفر کنم کجا؟

بچه هامون عاشقتن

حکایت از دل میکنن

توو دل تو جون میگیرن

تو رو ستایش میکنن ‌...